Archive for listopad, 2008

28
lis

Golden Retriever i jego leniwy tata

   Posted by: admin    in Hauchiwum

Golden Retriever i jego leniwy tata

Dzisiejszy mój wpis, będzie bardzo niefajny. Golden Retriever musi się Wam poskarżyć!

Golden Retriver sen

Mój tata bardzo się rozleniwił. Od dłuższego czasu nic nie robi. Nie bawi się ze mną, nie wychodzi ze mną do mojej toalety, ani nawet nie idzie ze mną i z mamą na spacery! Nic tylko leży w łóżku i nie robi zupełnie nic. Mężczyźni… A do tego moja mama jeszcze dziwnie się zachowuje, bo zamiast go skrzyczeć, to przynosi mu jedzonko, aby nie umarł z głodu.

Jedynym zajęciem mojego taty jest zabawa szmatkami. W to, to się potrafi teraz bawić! Robi to prawie tak często jak ja. Jedyna różnica jest taka, że ja rozmnażam szmatki, pracuję, staram się, a tata? Tata przyłoży szmatkę do nosa i odkłada i nic więcej. Nawet nie skubnie, o gryzieniu nie mówiąc. Widzicie, jaki leniwy? Nawet nie chce mu się rozgryźć na pół- to straszne!

Poza tym brzydko pachnie. Ogólnie Wy- bezsierściowcy bardzo brzydko pachniecie, ale tata teraz przesadza. Jakby się psuł. A mama nie chce otworzyć okna, bo mówi, że nie może. No to nie- siedzę sobie w przedpokoju. Tam pachnie jedzonko, którego nie dostanę… nie wiem co jest gorsze. Tata na to lenistwo znalazł sobie rozrywkę, która go nie męczy, a za to przeszkadza wszystkim w około. Więc jak przykłada szmatkę do nosa, to robi takie: „PPPPPPPRRRRRRRRRR”. Najśmieszniejsze, że on to mówi nosem! Ja nie potrafię szczekać nosem. Jak nie nosem to bez szmatki poprzez otwór jedzeniowy robi też takie głośne „EKH EKH EKH”. Mocno zastanawiam się, co to może znaczy, ale nie wiem, bo nie znam ludzkiego języka na tyle dobrze.

Golden Retriver w przedpokoju

W każdym razie- jak tu Golden Retriever ma spać? Jak ja mam normalnie funkcjonować? Przeszkadza mi ciągle niestety.

Później dowiedziałam się, że tata jest chory. Myślałam, że może jest chory tak, jak ja wtedy (Rozwolnienie u psa), ale muszę mu szczerze przyznać, że AŻ tak nie śmierdzi, więc to chyba nie to.

Skoro jest chory inaczej niż ja, to znów bałam się, że umiera. Świadczyłyby o tym także dźwięki jakie wydaje. Ale wydude… wydeku.. wydedukowałam, że jednak nie. Parę dni temu kupił sobie nowe kapcie (niedługo zobaczycie zdjęcie, jak już je porozmnażam), więc skoro zrobił takie zakupy, to raczej nie planuje śmierci.

Zostawiam Was z tą skargą sam na sam. Postaram się napisać jak najszybciej będę mogła, ale nie chcę zbyt często, aby Was nie zarazić.

Golden Retriver foch

25
lis

Golden Retriever zimą

   Posted by: admin    in Hauchiwum

Golden Retriever zimą

Odpoczęłam już po tym niedzielnym spacerku, więc znów mogę dla Was poszczekać. W sumie to byłam już na kolejnych spacerkach. Mam jednak ostatnio dużo rzeczy na głowie, pomijając uszka i sierść oczywiście, dlatego odzywam się dopiero teraz. Zastanawiacie się pewnie, czym ten spacerek różnił się od innych i dlaczego byłam tak zmęczona, że nie pisałam od razu? Już wszystko tłumaczę.

Golden Retriever a kałuże

Golden Retriever na śniegu

Zacznijmy od tego, że ostatnio zauważyłam zimowe ubranko na kałużach (które niestety zepsułam, zabijając kałużę, która była bezdomna i nie miała gdzie się ogrzać, ale to już wiecie). Byłam bardzo zdziwiona tym odkryciem, a w zasadzie dwoma odkryciami, bo dowiedziałam się, że:

1. Jak jest zimno, to kałuże zakładają sierść wymienną, zupełnie jak moi rodzice.

2. Okazałam się być tą krwiożerczą bestią (zabiłam kałużę), za którą ma mnie połowa przechodniów na spacerkach. W końcu jestem dużym psem (każdy Golden Retriever jest ponoć duży) , to na pewno jem dzieci na śniadanie, a jako przysmak rodzice dają mi ratlerki i inne minimalistyczne psiaki. Zupełnie nie rozumiem dlaczego mnie tak oceniają… Czy mój tatuś jest uważany za seryjnego mordercę tylko dlatego, że jest baaardzo wysoki? No raczej nie. Poskarżyłam się rodzicom na tę niesprawiedliwość, a oni się ze mnie śmiali i powiedzieli, że ludzie mają rację. W końcu- potrafię zatłuc na śmierć ogonem i utopić w ślinie podczas lizania. A to tylko przy powitaniu. O wiele gorzej jest jak biegnę, bo wtedy przewracam i rozgniatam wszystko, co stanie mi na drodze, jak mały (choć nie taki całkiem mały) czołg.

Obraziłam się na nich, bo ja tu poważanie, a oni sobie żartują. Postanowiłam nie okazywać im czułości i nie cieszyć się na ich widok- niech mają! I niech im będzie tak przykro, jak mi teraz. Ale nie wytrzymałam długo, bo zaraz potem tata poszedł do ludzkiego kibelka, a jak wrócił, to tak się cieszyłam, że waliłam ogonem gdzie popadnie (i zrzuciłam szklankę ze stołu który jest stanowczo za niski) i wylizałam mamę (bo taty pysk by za wysoko). Ech , ta moja kobieca konsekwencja…

Golden Retriever i śnieg

Golden Retriever i Labrador Retriever śnieg

Ale wróćmy do spaceru.

Ostatnio zauważyłam, że kałuże mają swoje zimowe ubranka, a na tym spacerku dowiedziałam się, że cały park ubiera się na zimę! Weszłam do niego i zaczęłam deptać jego mięciutkie futerko. Było zupełnie bielutkie, wgniatające się i przyjemnie chłodne. Z ciekawością odkrywałam wszystkie jego właściwości, takie jak:

  • wchodzenie między palce;
  • wchodzenie do nosa, uszu i oczu;
  • chłodzenie brzuszka i kuperka;
  • gaszenie goldenkowego pragnienia;
  • oraz powstawanie na nim wzorów po załatwieniu się;

Miało też funkcję:

  • piłkowatą– rodzice robili z tego futerka małe kulki i je rzucali;
  • pyłkowatą– rodzice robili z niego pyłek i mnie nim rzucali;
  • poślizgową– na zakrętach mój kuperek potrafił biec szybciej niż ja!;

Golden Retriever poślizg na śniegu

Dodatkowo miało też funkcję zwoływania bezsierściowców z małymi bezsierściowcami i dziwnymi pojazdami (zamki? samki? sanki!!) oraz przygarniania dużej ilości piesków. W związku z powyższym mój spacer był męczący, bo:

  1. Szliśmy do parku pieszo, po drodze mordując kałuże Wiem, że to zło, ale takie przyjemne!;
  2. W parku biegałam na śniegu (tak się nazywa to zimowe futerko parku) i ze śniegiem;
  3. Biegałam za rodzicami, za freesby i za kijkami;
  4. Później biegałam za pieskami;
  5. Dalej pieski biegały za mną;
  6. Bawiłam się z odważnymi (pamiętajcie o mej krwiożerczości) bezsierściowcami;
  7. Szłam do domu na własnych łapkach;
  8. Padłam

A teraz idę spać, bo rodzice obiecali mi spacer wieczorem i muszę zebrać siły.

Do poszczekania!

Golden REtriever i Labrador Retriever biegną po śniegu

Strona 1 z 512345