Drogi Homerze!
Z pewnością zostałeś za to skarcony- i słusznie, bo nie wolno tak robić. Goldenek nie powinien bronić swojego jedzenia. Jest kilka rzeczy, które Twoja rodzina może zrobić. Przede wszystkim czasem powinieneś być karmiony „z ręki” przez dzidziusia, tak żebyś wiedział, że maleństwo nie zabierze Ci pysznego kąska, tylko Ci go ofiaruje (wykonujcie pod ścisłym nadzorem rodziców). Drugi krok, który już powinni wykonać rodzice, to podchodzenie do Ciebie gdy coś jesz. Delikatnie, spokojnie, małymi kroczkami, obserwując żebyś się nie zezłościł. Jeśli sama obecność nie wzbudzi Twoich powarkiwań- mogą się pokusić o pogłaskanie Cię. Jeśli zaczniesz jedzenia bronić- powinno być Ci stanowczo odebrane. Tylko uwaga- rodzice muszą być stanowczy, ale też bardzo ostrożni, by im również się jakiś gryzek nie dostał.
A teraz jeszcze jedna uwaga. Pomimo tego, że trzeba wyeliminować bronienie jedzenia (żeby znowu się komuś krzywda nie stała)- trzeba też uszanować małą „psią prywatność”. Są pewne określone momenty w ciągu dnia, kiedy po prostu nikt nie powinien psu zawracać kupra z czystej uprzejmości i właśnie aby się nie narazić na psiego focha. Są to: spanie i JEDZENIE. A w szczególności nie powinny tego robić dzieci z tej prostej przyczyny, że dziecko nie ma u psa żadnego autorytetu i jest traktowane przez psa jak drugi pies, a nie przewodnik. Więc kiedy już przestaniesz reagować agresją gdy ktoś przeszkadza Ci w jedzeniu- poproś rodziców, żeby dali Ci trochę prywatności podczas tych newralgicznych czynności i nauczyli tego również dzidziusia.
Trzymam za Ciebie kciuki i jeszcze na koniec Cię pocieszę- mi też niezbyt się podoba, gdy ktoś do mnie podchodzi podczas jedzenia pysznej kostki. Na szczęście wiem, że ugryźć mi nie wolno, a mama wie jakie to dla mnie stresujące i pilnuje, bym miała wtedy święty spokój. Zatem, jak widzisz, trzeba po prostu współpracować 😉